Hala biesiadna

Kierując się wskazówkami niebieskookiej dziewczyny z targu, Tsugumi dotarł do całkiem sporego budynku, który pod pewnym kątem można nazwać nawet kompleksem. Otworzywszy podwójne, drewniane drzwi, wszedł akuratnie do części przeznaczonej na tawernę. Pierwsze, co go uderzyło, to oczywiście rozmach wnętrza. Sala była bardzo duża i prawie w całości wypełniona stołami, ławami i krzesłami. Ściany i sufit obite były boazerią, do której co raz przybite zostało jakieś futro, trofeum myśliwskie, plecionki z rzemieni i lnu czy tym podobne ozdoby. Praktycznie wszędzie ktoś siedział, nieraz po kilka osób. Przy wielu stołach toczyły się zażarte dyskusje, ktoś grał w kości, w karty, ktoś na lewo przechwalał się o jakiejś swojej podróży, zamaszyście gestykulując i wyraźnie ubarwiając. Mimo to, zebrał już małą grupkę słuchaczy. Pod jedną ze ścian widniało duże palenisko, w którym większość węgli tylko się żarzyła, po drugiej stronie sali był nieco mniejszy kominek. W powietrzu czuć było swąd dymu fajkowego. Gdzieś w głębi, na niewielkim podwyższeniu stał bard, wyśpiewujący właśnie jakąś balladę o wielkim rycerzu. Barman za szynkiem skrupulatnie wycierał kufel.
Drozd szybko zrezygnował z pomysłu przekrzykiwania ogólnej wrzawy, skinął tylko szynkowemu głową i odszukał sobie jakiś wolny stolik. Usiadł na ławie tuż przy ścianie. Czuł na sobie kilka ciekawskich spojrzeń, ale mówiąc wprost - miał to gdzieś. Nie przyszedł tu po to, by odpowiadać na pytania wścibskich typów. Po chwili do jego stołu zbliżyła się szczupła kelnerka, rozdając po drodze po piwie wszystkim chętnym. Tsugumi również nie omieszkał skorzystać, w końcu czemu nie? Zwłaszcza, że smakowało nie najgorzej, jak się zaraz przekonał.
Po namyśle wyciągnął z torby swój notes, pióro i zaczął spisywać, co jakiś czas pociągając z kufla.

Zawitał do Evanthai pierwszy raz od czterech lat. Pozmieniało się tu trochę od jego ostatniej wizyty, aczkolwiek niewiele, w przeciwieństwie do jego rodzinnego miasta gdzie wszystko rozwijało się w byłskawicznym tempie. Miło popatrzeć na świat w którym jeszcze dba się o przyrodę. Zamierzał odwiedzić Hale Biesiadną, by trochę odpocząć i wynająć nocleg. Rano zamierzał wyruszyć w dalszą drogę. Zatrzymał się przed drzwiami karczmy. Rzucił wypalonego papierosa na ziemię i przydeptał go, po czym otworzył drzwi i wszedł do środka. Ruszył prosto do lady, nie zwracając uwagi na przebywające tu osoby. Bo niby czemu miałby się im przyglądać? Nie miał w tym żadnego celu, ani też nie bardzo interesowały go ich twarze. Był pewien, nie zna tu nikogo, więc nie było sensu wypatrywać kogoś znajomego wzrokiem.
- Piwo – rzucił siadając przy szynkwasie. Nie musiał długo czekać, po chwili podano mu zamówiony trunek, a on położył zapłatę na ladzie i zabrał się za opróżnianie kufla. Robił to powoli. Nigdzie mu się nie spieszyło.

Czasami spojrzenie rudego padało na wchodzących lub wychodzących, ot tak odruchowo. Ten dziwny nawyk kontrolowania otoczenia chyba mu już zostanie, choć z drugiej strony czasami jest to całkiem przydatne. Ot choćby teraz. Tsugumi już miał odwrócić wzrok z powrotem na zapisywaną kartkę, kiedy jego uwagę przykuł ciekawy ubiór nowego przybysza. Różnił się on od tych, które dotąd dane mu było spotkać w tej okolicy, co więcej - wyglądał zaskakująco znajomo. Czyżby kogoś jeszcze przywiało z Arnes? Odprowadził mężczyznę wzrokiem aż do lady, a po chwili namysłu schował swój notes. Podszedł i usiadł na sąsiednim stołku.
- Witaj, jestem Tsugumi - zagadnął. - Czy mnie się zdaje czy pochodzisz z Arnes? Niewielu tutaj takich.

Sączył piwo powoli wpatrując się w drewnianą ladę przy której siedział. Nie widział w niej nic ciekawego, tylko parę zadrapań i w głębień. Może to one przyciągnęły tak jego uwagę. W końcu to to samo miejsce w którym siedział cztery lata temu. Nie należał do sentymentalnych ludzi, to też nie to było powodem wpatrywanie się w szynkwas. Więc chyba patrzył bez powodu, bo akurat tam zawiesił wzrok. Zwrócił uwagę na rudowłosego dopiero wtedy gdy się do niego odezwał. Przeniósł leniwie swój wzrok na niego. Przypatrzył mu się chwilę, ale za nic go nie kojarzył. Ah.. ta jego pamięć do ludzi.
- Zgadza się – odpowiedział na nowo odwracając od niego wzrok, tym razem zawiesił go na zgrabnej kelnerce. - Pochodzę z Arnes. - przyznał upijając łyk swojego piwa, po czym znów zerknął na mężczyznę. - W czymś mogę pomóc?